"خیبرآنلاین"، غلامرضا انصاری در گفت و گویش با ایلنا و در بیاناتی انتقامجویانه از سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران گفته است: "سازمان فرهنگی و هنری شهرداری جای افراد سیاسی نیست"!
وی همچنین مدعی شده: "اگر اکنون این سازمان تعطیل شود، هیچکس متوجه بود و نبود آن نخواهد شد"!
در پاسخ به این اظهارات شاذ انصاری نکاتی مطرح است و البته قبل از آن، ذکر این مساله ضروری است که این مطلب، هرگز درصدد نشان دادن یک تصویر کاملا سفید و بی عیب و نقص از سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران نیست بلکه معتقد است این سازمان نیز مانند همه نهادهای عمومی و دولتی دیگر، به جهت دامنه فعالیت هایی که دارد، قطعا نقاط ضعف و قوتی دارد اما نکته مهم اینجاست که آیا در بیان نقاط ضعف یک مجموعه بزرگ فرهنگی باید از دریچه سیاسی و جناحی نگریسته شود؟
سخنان این عضو شورای شهر تهران در شرایطی مطرح شده که باید گفت متاسفانه شورای شهر که وظیفه ذاتی اش رسیدگی به وضعیت اجتماعی شهر تهران است، در پاره ای مواقع، به جولانگاه عناصر سیاسی مبدل شده است.
این اتفاق، به ویژه در نخستین دوره شورا که همفکران انصاری در آن عضویت داشتند، نمود بیشتری داشت تا اینکه اختلافات میان یک جمع همفکر سیاسی اصلاح طلب، به انحلال آن منجر شد.
در شورای فعلی نیز متاسفانه تعدادی از اعضا تنها به واسطه همان سوابق سیاسی شناخته شده و در لیست های انتخاباتی احزاب قرار گرفتند و وارد صحن شورا شدند.
به عنوان نمونه، در سوابق غلامرضا انصاری عنوان سیاستمداری بیش از هر مساله دیگری به چشم می خورد. استانداری، سفیری، عضویت در بنیاد باران نزدیک به یکی از سران فتنه و عضویت در ستاد میرحسین موسوی در سال 88 از جمله سوابق انصاری به حساب می آید.
مشاهده می شود که حضور یک چهره با سوابق اینچنینی سیاسی، منجر به غلبه تفکر جناحی و سیاسی بر مسایل فرهنگی و اجتماعی می شود.
این چهره سیاسی، اینک در قامت منتقد سازمان فرهنگی هنری شهرداری قد علم کرده و می گوید که این سازمان جای افراد سیاسی نیست. سخن انصاری سخن مطلوبی است اما نکته اینجاست که مگر ریاست فعلی سازمان مورد نقد وی، چهره ای سیاسی است؟!
حجت الاسلام والمسلمین شهاب مرادی، روحانی محبوب نسل جوان، چهره ای کاملا فرهنگی، آشنا به مسایل هنری و با سوابقی روشن و آشکار است که کمترین فعالیت سیاسی در رزومه وی وجود ندارد. حال، عضو اصلاح طلب شورای شهر چگونه انگ سیاسی را به این سازمان وارد می داند؟!
افراد فعال در این سازمان سیاسی کار هستند یا آنانی که طرح "غیرت دینی" را به اشتباه "تفکیک جنسیتی" خوانده و در یک هفته نامه تندرو اطلاح طلب، آن را با طرح "تفکیک زباله" مقایسه کرده و در نهایت نتیجه گرفته اند که "تفکیک زباله" مهمتر از "تفکیک جنسیتی" است؟! (اینجا)
افراد فعال در سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران سیاسی کار هستند یا آنانی که در یک نهاد کاملا اجتماعی مانند شورای شهر تهران عضویت دارند اما در آغازین روزهای سال جاری، به دیدار با یکی از سران فتنه (خاتمی) می شتابند؟!
به هر ترتیب به نظر می رسد علاوه بر غلبه نگاه سیاسی بر عملکرد برخی از افراد، بیان مسایلی مانند اینکه "اگر اکنون این سازمان تعطیل شود، هیچکس متوجه بود و نبود آن نخواهد شد" سخنی کاملا غیرکارشناسی می نمایاند که بیشتر از هر مساله ای، روحیه انتقامگیری را به تصویر می کشد.
شکست در زیر کشاندن شهرداری که منتسب به جریان اصولگرایی است و نیز، از دست دادن ریاست شورای شهر می تواند بهانه های خوبی باشد تا یک جریان خاص، به انتقام از برخی سازمان ها و نهادها روی آورند.
در پایان مجددا یادآور می شود که به سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران مانند هر سازمان دیگری، انتقاداتی وارد است اما بیان این انتقادات باید همچون هویت این سازمان، کاملا فرهنگی و دلسوزانه باشد نه سیاسی و انتقامجویانه.
به چه کسانی رای می دهم و چرا؟ 
