رجانیوز: واکنش به اعدام شیخ نمر در ایران اتفاق غیر قابل قابل پیش بینی نبوده و نیست. یک روحانی شیعه مبارز که مقابل آل سعود ایستاده، با مظلومیت تمام توسط رژیم سعدی شهید شده است.
چند ماه قبل همین رژیم مسبب فاجعه ای در منا بوده که نزدیک ۵۰۰ ایرانی را با مظلومیت تمام به کام مرگ کشانده است و چند ماه قبل تر مسبب هتک حرمت دو نوجوان زایر ایرانی در فرودگاه جده.
همین رژیم در تبانی امریکا، قیمت نفت را به ۲۰ دلار رسانده تا ملت ایران بیش از پیش در تنگنای اقتصادی باشند.
ماههاست که خبر بمباران یمن توسط جنگنده های عربستان به سوهان روح و غصه ایرانیان مبدل شده و سخت گرفتن به مردم بحرین برای برگزاری عزاداری سیدالشهدا علیه السلام و به خاک و خون کشیدن هزاران نفر در سوریه برای جاه طلبیهای منطقه ای به یک اندوه جانکاه.
یک نفرت، یک دلخوری شدید و یا بهتر بگوییم، یک کینه عمیق و کتمان نشدنی از رژیمی که اتفاقا زمام اداره مقدس ترین سرزمینهای مسلمانان را در اختیار دارد، در میان مردم شکل گرفته است. انبار باروتی که تنها منتظر یک جرقه برای انفجار است.
البته این مردم دولتی دارند که قرار است آنها را و احساساتشان را و خواستشان را نمایندگی کند. دولتی که از او انتظار دارند وقتی جرقه بزرگی همچون اعدام شیخ نمر را می بیند، به نمایندگی از آنها و در شان و جایگاه ایران خاستگاه انقلاب اسلامی، از دولت سعودی بازخواست کند و کار را در حد احضار یک کاردار توسط معاون وزیر پایین نیاورد!
وقتی در ماجرای یمن و بحرین و منا و فرودگاه جده و قیمت نفتی، کاری جز حرافی خنثی از دولتش نمیبیند، به این سمت هدایت خواهد شد که احساست خود را به گونه دیگر و از مسیرهایی بسیار پرهزینه بروز بدهد.
اقدام پرهزینه حمله به سفارت عربستان، نتیجه تعلل دولت در واکنش در شان ملت ایران به جنایات آل سعود است.
دولت براحتی می توانست احساسات مردم در قبال آل سعود که حالا تبدیل به کینه ای فراگیر شده بود را مدیریت کند و با نمایندگی کردن واقعی از احساسات مردم، آنها را بی نیاز از واکنشهای خودجوش به این ماجرا کند. این شرط حداقلی تدبیر است.
شابد اگر آقای روحانی بجای نامه دیر هنگام خود برای محکومیت اعدام شیخ نمر و سپس عتاب به مردم معترض به این واقعه، در همان ساعات اولیه و همچون حادثه فرانسه دست به نقد پیام محکمی علیه این اعدام صادر میکرد و در کنارش چند اقدام عملی جدی دیگر هم در نظر می گرفت و البته مردم کشورش را هم به کنترل احساسات دعوت میکرد، امروز شاهد حمله به سفارت نبودیم و مردم با احساس غرور، حس میکردند که دولتی در شان احساسات خود دارند که "واقعا" آنها را نمایندگی می کند!
ماجرای سفارت عربستان و حواشی بعد از آن ثمره بی تدبیری و کم توجهی دولت در حفظ شان مردم ایران و مدیریت بروز احساسات آنها در قبال مسائل مهم جهانی است.
وقتی قرار شد مردم جور ناکارآمدی دستگاه دیپلماسی را بکشد، نباید انتظار داشته باشیم که اتفاقی بهتر از حمله به سفارت بیافتد. قطعا اشتباه رخ خواهد داد و هزینه برای کشور ایجاد خواهد شد. تدبیر امور در این موارد خودش را نشان می دهد و گرنه امتیاز دادن و نتیجه نگرفتن پای میز مذاکره را هر طفلی بخوبی می تواند که انجام دادن.
گفت وگو با دکتر فریدون عباسی درباره هزینه‌های سنگین برجام : 
