رجانیوز: چهارشنبه هفته گذشته رییس جمهور در سخنان خود در جمع استانداران کشور جمله مهمی را مطرح کرد که با توجه به برداشت های مختلف از آن، انتظار می رفت طی اولین فرصت توضیحات بیشتری درباره آن ارائه کند تا باب هر گونه سوتفاهم و برداشت غلط از سخنانش را ببندد، اما با توجه به اینکه طی سه روز گذشته آقای روحانی هیچ توضیحی درباره سخنان جنجالی خود ارائه نکرد، به نظر می رسد برخی رخدادهای سیاسی دو سه روز اخیر، مفسر خوبی برای اظهارات رییس جمهور در جمع استانداران است.
به گزارش رجانیوز، رییس جمهور در این جلسه اظهار داشته بود: «نباید فکر کنیم پس از حصول توافق می‌توانیم هر طور که بخواهیم حرف بزنیم و عمل کنیم و دیگران در برابر این تغییر رفتار ما واکنشی نخواهند داشت. باید همان مسیر سازنده را به درستی به پیش ببریم، همان راهی را که مردم در خرداد ۹۲ به آن اقبال کردند و عامل این توفیق بود که اگر آن راه را ادامه ندهیم چه بسا توافق نیز پایدار نباشد.»
نکته جالب اینکه بلافاصله بعد از این سخنان رییس جمهور، اخباری مبنی بر بازگشایی سفارت انگلیس در تهران در رسانه ها مخابره شده و به فاصله ۲۴ ساعت پس از آن نیز گردهمایی فعالان فتنه سال ۸۸ در تهران تحت عنوان حزب تازه تاسیس «اتحاد ملت ایران» برگزار شد.
حالا شاید بتوان از منظر دقیق تری به اظهارات رییس جمهور در جمع استانداران توجه نمود و آن هم اینکه از دید آقای روحانی و دولت یازدهم، توافق هسته ای فقط یک مقدمه برای تغییر رویکردهای کلان نظام جمهوری اسلامی بوده است، چنانچه تصریح رییس جمهور مبنی بر اینکه « نباید فکر کنیم پس از حصول توافق می‌توانیم هر طور که بخواهیم حرف بزنیم و عمل کنیم و دیگران در برابر این تغییر رفتار ما واکنشی نخواهند داشت. باید همان مسیر سازنده را به درستی به پیش ببریم» می تواند دربرگیرنده تمام مواضع اصولی و ضد استکباری جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین الملل تلقی شود و با این منطق، طبیعتا هیچ یک از مسئولان دیگر نباید از مبارزه با اسراییل، آمریکا، انگلیس و ... سخن بگویند بلکه حتی باید بدون عذرخواهی رسمی انگلیسی ها از مردم ایران، برای بازگشایی سفارت آنها در تهران برنامه ریزی کرده و آن را نشانه ای از تعامل با دنیا تلقی کرد!
این در حالی است که تصریح رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی اخیرشان مبنی بر دشمنی با امریکا حکایت از آن دارد که تغییری در سیاست کلان جمهوری اسلامی به واسطه توافقنامه برجام بوجود نیامده است.
ایشان در این باره فرمودند: «امریکایی ها می خواهند از توافقی که هنوز نه در ایران و نه در امریکا تکلیفش و رد یا قبول شدنش معلوم نیست، وسیله ای برای نفوذ در ایران بسازند اما ما این راه را قاطعانه بسته ایم و با همه توان بالای خود، اجازه نفوذ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و یا حضور سیاسی در ایران را به امریکایی ها نمی دهیم. »
بر این اساس حد و وزن و جایگاه توافق هسته ای در سیاست خارجی جمهوری اسلامی مشخص است و به نظر می رسد که بهتر آن باشد تا تفسیر و تعبیری فراتر از آن از سوی دولت ارائه نشده و از آن به عنوان نشانه و آغازی برای تغییر در سیاست های کلان نظام تعبیر و تفسیر نشود.
در هر صورت، آنچه از رفتار و مواضع دو سال گذشته دولت یازدهم در عرصه سیاست خارجی و داخلی بر می آید، تلاشی است پیش از این نیز با توان بیشتر در دولت اصلاحات از سوی رییس جمهور و رییس مجلس وقت پیگیری شده بود اما در نهایت فایده ای جز تنومندتر شدن درخت انقلاب و منزوی شدن جریان تجدید نظر طلب نداشت، حال که تجربه آن سالها قابل بازخوانی است، عجیب است که رییس جمهور اصرار دارد با حالتی محتاطانه، همان روند را پیگیری کند و با توافق هسته ای، روند دگردیسی در سیاست های کلان انقلاب اسلامی را برداشت کند، چرا که بدون تردید بزرگترین بازنده این بازی در نهایت شخص آقای روحانی و جریان سیاسی حامی وی خواهد بود.
گفت وگو با دکتر فریدون عباسی درباره هزینه‌های سنگین برجام : 
