بی‌باک: چندی پیش یک گروه مستندساز معارفی متعلق به یکی از شبکه های مطرح تلویزیونی کشورمان که طبق مقررات مجوز ناجی هنر را هم در دست داشت، قصد ضبط یک پلان چند دقیقه ای با حضور یکی از بانوان تازه مسلمان خارجی را در یکی از امامزاده‌های تهران داشت که مسئولان آن امامزاده مشهور با قاطعیت تمام مانع ضبط آن گروه شدند و هر آنچه عوامل آن مستند از وظیفه همگان برای خدمت به دین و مقدسات سخن گفتند و مجوز نیروی انتظامی و ناجی هنر را ارائه دادند، هیچ فایده ای نداشت و مسئولان آن امامزاده آنجا را دارای قانونی دیگر عنوان کردند و تنها راه را در اخذ مجوز دیگری از اداره اوقاف منوط کردند تا نهایتا آنروز این گروه مستندساز ضمن شرمنده شدن جلوی میهمان تازه مشرف شده خارجی شان، یک روز کاری که هزینه زیادی را هم برای آنها در بر داشت، از دست دادند و صرفا به احترام قانونی که هرچند از دیدگاه آنان غلط و موازی کاری بود، آنروز و حتی روز بعد کار را تعطیل کردند تا علاوه بر مجوز نیروی انتظامی و شبکه مربوطه، مجوز اوقاف را هم پیگیری کنند و کاغدی دیگر را به مجوزهای خود ضمیمه کنند.
گذشته از نقدی که به این تعدد کاغذبازی‌ها و وقت هدر دادنها در کشور وجود دارد و اینکه متاسفانه بسیاری از ارگانها و سازمانها به مجوز نیروی انتظامی بعنوان مسئول نظم و امنیت در کشور احترام نمی گذارند، بحثی که این روزها بسیار موجب آزار و اذیت روح و روان دلسوزان فرهنگ و معارف و انقلاب شده است اینکه؛ چگونه یک گروه مستندساز داخلی آنهم از نوع معارفی برای ضبط در یک بخشی از خاک این سرزمین باید چندین مجوز موازی و گوناگون را همراه خود داشته باشد تا اجازه ضبط یک پلان را داشته باشد اما خبرنگار روزنامه صهیونیستی براحتی در این کشور پرسه می زند و هر کجا که دلش می خواهد سر می زند و بر علیه منافع ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی گزارش تهیه می کند؟!
آیا همانگونه که شهید آوینی گفت: در جمهوری اسلامی همه آزادند الا بچه حزب اللهی ها
اگر یک نیروی ارزشی بخواهد کاری معارفی و فرهنگی انجام دهد از چندین جا باید مجوز بگیرد اما یک خبرنگار صهیونیست این اجازه را دارد به هر جای این مملکت خواست سری بزند؟!
گفتنی است؛ در خبرها آمده «اورلی آزرلایی» یکی از مشهورترین خبرنگاران روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت، 14 روز تمام در ایران بوده و به تهیه گزارش و کسب خبر و مصاحبه با مردم مشغول بوده است!
او گزارش می‌دهد در ایرانگردی‌اش اصفهان، شیراز و تخت جمشید و تهران را دیده و با مردم آنها صحبت کرده است و درباره انتظار مردم ایران برای برقراری رابطه با آمریکا و حتی اسرائیل داستان‌سرایی کرده است!
صرفنظر از اینکه او چه نوشته و گزارش وی از جامعه ایرانی تا چه حد مغرضانه بوده است- که البته از یک خبرنگار صهیونیست انتظاری جز این هم نیست- پرسش مهم و کلیدی آن است که خبرنگار مذکور با چه هویتی به ایران آمده است!؟ بدیهی است که او نمی‌تواند با پاسپورت رژیم صهیونیستی به ایران آمده باشد بنابراین آیا با گذرنامه جعلی سفر کرده است؟! مسئولان مربوطه در وزارت ارشاد اسلامی که متولی انجام امور مربوط به ورود و خروج خبرنگاران خارجی هستند باید به این پرسش بدیهی پاسخ بدهند که ورود یک خبرنگار اسرائیلی و گردش دو هفته‌ای او در کشور، چگونه اتفاق افتاده است؟!
به نوشته کیهان، حتی اگر وی با گذرنامه جعلی وارد شده باشد- که احتمال آن زیاد است- شناسایی یکی از مشهورترین خبرنگاران اسرائیلی کار سختی نیست و معلوم نیست غفلت در این مسئله مهم، چه توجیهی دارد!؟
تصاویر زیر توسط این خبرنگار صهیونیست در ایران تهیه شده است:
اورلی آزرلایی خبرنگار صهیونیست در شیراز!
اورلی آزرلایی خبرنگار صهیونیست در همدان!
اورلی آزرلایی خبرنگار صهیونیست در همدان!
انتقادات صریح حاتمی‌کیا از بادیگاردهای فرهنگی: 
